H ετικέτα Verduno Pelaverga του οινοποιείου Comm. G.B. Burlotto, ήταν η αφορμή γνωριμίας μου με τον Αντώνη. Για αυτόν τον λόγο, δεν γίνεται να μην υπάρχει στο blog της cavacava, μια κριτική για αυτό το ιντριγκαδόρικο και αισθησιακό κρασί.
H ονομασία Verduno Pelaverga έγινε DOC το 1995, προέρχεται από μερικά εκτάρια αμπελώνων στις κοινότητες Verduno, La Morra και Roddi, δυτικά της Alba. Παράγεται από μία από τις σπανιότερες ποικιλίες αμπέλου στο Πιεμόντε, το Pelaverga Piccolo. Έχει ως χαρακτηριστικό της το ρουμπινί χρώμα, με ανταύγειες που κυμαίνονται από βιολετί έως κερασί. Ακόμη διακρίνεται για την λεπτή ισορροπία μεταξύ οξύτητας και τανινών, που το καθιστά φρέσκο και ευχάριστο στον ουρανίσκο. Παρόλο που έχει μια ορισμένη δομή, προτείνεται από πολλούς να καταναλωθεί τα επόμενα 2-3 χρόνια από την κυκλοφορία. Στην μύτη επικρατούν λουλουδάτες και φρουτώδεις νότες, όπως η βιολέτα και το κεράσι, αυτό που εντυπωσιάζει όμως, είναι οι πικάντικες νότες πράσινου και λευκού πιπεριού.
Δεν είναι εύκολο να βρεις ένα Pelaverga του Burlotto παλαιωμένο, σαν αυτό του 2016 που άνοιξα προ ημερών. Το κρασί ωρίμασε για περίπου 3 μήνες σε δρύινα βαρέλια, 2 μήνες σε δεξαμενές από ανοξείδωτο ατσάλι, τέλος έκανε άλλους 2 μήνες στη φιάλη πριν βγει στην αγορά.
Στο ποτήρι έχει ανοιχτό αλλά λαμπερό ρουμπινί χρώμα, αλλά αυτό που σε εκπλήσσει είναι το άρωμά του! Έχω δοκιμάσει αρκετά κρασιά από διάφορες ποικιλίες, αλλά δεν έχω ξαναζήσει τόσο ιδιαίτερα και καθαρά αρώματα, μόνο σε ορισμένα ασύρτικα του Χαρίδημου έχει ξανασυμβεί.
Ξεχωρίζουν η κανέλα, το πιπέρι και η γλυκόριζα, ενώ ακολουθούν νότες από βότανα, μαγειρεμένη τσουκνίδα, δενδρολίβανο, βατόμουρο και φραγκοστάφυλο, βιολέτα και μέντα, μεθυστικά αρώματα που εντυπωσιάζουν για την καθαρότητα και την ευωδιά τους!
Αυτό που μπορεί να τρομάξει πολλούς, είναι η περιεκτικότητα σε αλκοόλ και να περιμένουν ένα στιβαρό κρασί, ίσως ακατάλληλο για κατανάλωση αυτή την εποχή (παρόλο που ο Μάιος φέτος μας έχει τρελάνει), αλλά όλα αυτά διαψεύδονται μόλις το δοκιμάσει κανείς.
Φρέσκο και μαλακό, ξηρό, με καλά ενσωματωμένες τανίνες, ζωηρή οξύτητα που είναι και η ραχοκοκαλιά του κρασιού, ενώ είναι ελαφρώς πικρό στην επίγευση, όπου οι πικάντικες νότες κυριαρχούν.
Ένα κρασί που αποδεικνύεται ιντριγκαδόρικο, αισθησιακό και πολύ πολύ ιδιαίτερο, με νότες που θα τολμούσα να χαρακτηρίσω “θηλυκές”.
Μια συμβουλή σε όσους θελήσουν να το δοκιμάσουν, μην αρκεστείτε σε μια φιάλη, γιατί σίγουρα θα εντυπωσιαστείτε και θα μαγευτείτε… Συνδυάστε το με κερκυραϊκό μπουρδέτο με σκορπίνα.
Χάρης Παπανδρέου
Λίγα λόγια για τον Χάρη
Σχεδόν 40 χρόνια στην Φλωρεντία, Οινολάτρης, Οινογράφος στο ιταλικό σάιτ www.winesurf.it με ειδικότητα στα ελληνικά κρασιά, διοργανωτής γευσιγνωσιών, στην Φλωρεντία, πάντα με θέμα τα ελληνικά κρασιά, “λατρεύω τις ακόλουθές ιταλικές ποικιλίες: Nebbiolo σε όλες τις μορφές του, Barbera D’Asti κυρίως αλλά δεν λέω ποτέ όχι σε μια καλή Barbera D’Alba, Aglianico, Sangiovese και κυρίως Chianti και Montalcino, Fiano di Avellino, Verdicchio, Greco di Tufo, Timorasso και τελευταία το Grignolino D’asti και τηνPellaverga”.